The National Land Code is a complete and comprehensive code of law governing the tenure of land in Malaysia and the incidents of it as well as other as other important matters affecting land there and there is no room for the importation of any rules of provides for this. Lord Keith of Kinkel dalam kes United Malayan Banking Corporation Bhd & Anor v Pemungut Hasil Tanah Kota Tinggi.
Petikan di atas merujuk kepada prinsip yang diutarakan di bawah seksyen 6 Akta Sivil 1956 di mana adalah dinyatakan bahawa sebarang prinsip perundangan tanah Inggeris tidak boleh diguna pakai di dalam sistem perundangan tanah di Malaysia. Maka, disebabkan sistem tanah Inggeris berbentuk ataupun berdasarkan prinsip common law dan ekuiti , maka, prinsip-prinsip ini yang digunakan untuk menentukan prinsip perundangan tanah Inggeris tidak boleh digunakan di dalam perundangan tanah Malaysia. Ini adalah kerana Malaysia menggunakan prinsip perundangan yang berdasarkan Torrens System dan Malaysia mempunyai satu kod perundangan tanah iaitu Kanun Tanah Negara 1965.
Oleh kerana Malaysia mempunyai satu kod Kanun Tanah Negara, maka adalah merupakan satu anggapan bahawa setiap isu berkenaan dengan tanah telah dinyatakan dengan jelas di dalam kanun tersebut dan adalah kehendak parlimen, agar kanun tersebut dituruti. Maka, dari segi ini, pernyataan Lord Keith di atas adalah benar iaitu 'The National Land Code is a complete and comprehensive code of law governing the tenure of land in Malaysia...'
Namun demikian, seksyen 6 Akta Sivil , melarang penggunaan prinsip perundangan tanah Inggeris kepada prinsip perundangan tanah Malaysia. Persoalannya adalah, bolehkah prinsip perundangan yang berunsur ekuiti dan 'common law' Inggeris boleh digunakan di dalam perundangan tanah Malaysia? Mengikut seksyen 3 Akta Sivil 1956, prinsip perundangan berbentuk ekuiti dan common law boleh digunakan di dalam perundangan Malaysia khususnya dalam dua keadaan iaitu :
a) bila terdapat lacuna di dalam perundangan Malaysia.
b) hanya boleh digunakan setakat ianya sesuai dengan prinsip perundangan Malaysia
Bolehkah prinsip perundangan tanah Inggeris diterima di dalam system perundangan tanah di Malaysia?
Di dalam kes United Malayan Banking Corp Berhad & Anor v Pemungut Hasil Tanah Kota Tinggi, Lord Keith tidak mengatakan dengan jelas bahawa prinsip Inggeris tidak boleh dipakai di dalam perundangan Malaysia, malah beliau hanya berkata bahawa prinsip yang diungkitkan di dalam kes ini iaitu prinsip 'forfeiture' merupakan suatu prinsip yang khusus kepada prinsip perundangan Inggeris, maka ianya tidak boleh digunakan di dalam prinsip perundangan tanah Negara kerana ia bercanggah dengan seksyen 6 Akta Sivil 1956.
Jemuri Serjan SCJ di dalam kes Malayan United Finance Berhad v Tay Lay Soon [1991] 1 MLJ 504 juga telah menyatakan bahawa prinsip perundangan Inggeris yang berbentuk 'equitable mortgage' juga tidak boleh diterima pakai di dalam negara ini kerana ianya berbentuk prinsip perundangan Inggeris yang dilarang penggunaannya di dalam prinsip perundangan di Malaysia. Kes ini telah mengikut prinsip yang dikemukakan di dalam kes Haji Abdul Rahman & Anor v Mohamed Hassan [1917] Ac 209
Maka menurut kes kes ini prinsip perundangan walaupun berbentuk ekuiti yang menyokong atau digunapakai sebagai sebahagian daripada prinsip perundangan Inggeris ianya tidak boleh diterima oleh mahkamah atas alasan bahawa ianya bercanggah dengan prinsip seksyen 6 Akta Sivil 1956.
Perubahan sikap mahkamah
Persoalan samada prinsip ekuiti dilarang sama sekali dalam penggunaannya di dalam Negara ini telah dijawab dengan jelas oleh Lord Russel of Killowen di dalam kes Oh Hiam & Anor v Tham Kong [1980] 2 MLJ 159 di mana beliau berkata 'The Torrens system is designed to provide simplicity and certitude in transfer of land which is amply achieved without depriving equity of the ability to exercise its jurisdiction in personam on grounds of conscience'.
Dalam kes Loke Yew v Port Swettenham Rubber Company, mahkamah privy telah menyatakan bahawa 'the torrens system does not prevent the court from doing equity where the rights of 3rd party have not intervened. Maka, bolehlah dinyatakan bahawa mahkamah privy juga mengenali suatu hak untuk menggunakan prinsip ekuiti di dalam perundangan tanah Malaysia apabila terdapat keadaan yang memerlukan penggunaan prinsip ekuiti. Prinsip ini dituruti oleh Edgar Joseph Jr J di dalam kes Bhagwan Singh & Co Sdn Bhd v Hock Hin Bros Sdn Bhd [1987] 1 MLJ 324
Setakat manakah dan bilakan ekuiti boleh diungkitkan oleh mahkamah?
Mengikut seksyen 3 Akta Sivil 1956, penggunaan prinsip ekuiti adalah setakat keadaan di mana prinsip perundangan tanah Negara di bawah Kanun Tanah Negara tidak bercanggah dengan prinsip ekuiti yang khususnya digunapakai perundangan Inggeris. Syed Agil Barakbah SCJ di dalam kes Lian Keow Sdn Bhd [in liquidation] & Anor v Overseas Credit finance (M) Sdn Bhd telah menyatakan bahawa keadaan di mana prinsip ekuiti inggeris boleh digunakan di dalam perundangan tanah Negara kita adalah :
A) apabila terdapat personam / hak yang berunsur sebelum pendaftaran hak ataupun kepentingan dibuat
b) jikalau terdapat pendaftaran hak, maka , hak tersebut harus ditentukan berdasarkan prinsip perundangan di bawah Kanun Tanah Negara.
